Kumaşi Günlüğü

27 Kasım Salı 2018 tarihinde başlayan Gana için yardım projemizin dördüncü gününde Kumaşi şehrindeyiz. Günlerden Cuma ve o zaten başlı başına bir güzellik; fakat gördüklerimiz ve yaşadıklarımız bugünü çok daha anlamlı, bereketli ve sevinçli kıldı. Tertemiz yüzleri, sevecen tavırları ve sıcacık gülümsemeleriyle bir gün ancak bu kadar huzur verebilirdi… Nasıl mı?

Gana’nın başkenti Acra’dan yarım saatlik bir uçuştan sonra varıyoruz Kumaşiye. İlk ziyaret yerimiz Kuveytli bir hayırseverin yaptırmış olduğu devasa bir okul. Bu okulda, ana okulu, ilk ve orta okul var ve toplamda 800 öğrenci eğitim görmekte. Okulda birçok modern okulda olması gereken bütün bölümler mevcut. Sınıflar, yemekhane, yetim çocukların kalabildikleri yatakhane, öğretmenler odası, çalışma atölyeleri, mescid ve kocaman bahçesiyle tam kompleksli bir eğitim merkezi burası.

Yaşama dair her ne kadar imkansızlık varsa yaşamış olan olan bu 800 pırıl pırıl öğrenci bu okul ile Gana’nın gelecek ve umudu olacağı duası içimizden geçiyor…

Rahma ‘’Rahmet’’ eli olmalı, ulaşabilmeli, ulaştırabilmeli, verebilmeli ve sevindirmeli… Gaye ve gayret arzunun önüne geçebilmeli ve bu onun şiarı olmalı. Veren el, alan elin mahcubiyetini yüreğinde hissedebilmeli ve aynı zamanda bütün bu hissiyatı, bu duygu yoğunluğunu bir yetimin gözlerinden okuyabilmeli! Yetimler için buralardayız, 800 öğrenciden 300 ünün yetim olduğu bu okulda!..

Bizim için birçok şeyin kıymet-i harbiyesi yoktur belki de... Kuru ekmeğin, abdest alırken şırıl şırıl akıttığımız suyun, eskimeden attığımız elbiselerin, sofradaki artığın ve daha nicelerinin...

Halbuki bir yatak çarşafının dahi ne kadar değerli olduğunu anlamak için hayatta böyle bir tecrübeye ne kadar da muhtaç olduğumuzun farkına varmamız gerekiyormuş da, onu da kırkından sonra bu okul vesilesiyle öğreniyoruz!

Okulun yatakhanesi 220 yetim erkek çocuğa hizmet vermekte. Üç katlı binanın en alt katı yemekhane, diğer iki katı ise yatakhane olarak kullanılıyor. Tertemiz odalar, ranzalar sağlı sollu duvar boyunca yerleştirilmiş. Ayrıca her bir odada bir masa ve çocukların özel eşyalarını saklayabilecekleri kilitlenebilinir dolapları var. Kahverengi demir ranzaların üzerinde ‘’Rahma’’ logolu sünger, çarşaf, yastık ve battaniye Rahma’nın burdaki yetimlere ilk hediyesi.

Eğitim merkezi dediğimiz bu kompleksin içinde atölyeleri yazmıştık, burada birkaç tanesi elektrikli diğerleri ise elle çalışan dikiş makinelerinin başında hanımefendiler. Okuldaki yetim çocuklara okul üniformalarını dikiyorlar. Diktikleri üniformaları güzelce katlayıp üzerlerine herkesin isimlerini yazmışlar. Bu kıyafetler de Rahma Austria’nın burdaki yetimlerimize ikinci hediyesi.

Hediyeleri dağıtırken o çocuklarda gördüğümüz mutluluk emin olun çok kıymetli ve azizdi. Yardımseverlerin niyet ve emeklerine sağlık. Ve muhtemeldir ki ne sizin onları ne de onların sizi bu güzelliği yaşayan ve yaşatanların birbirlerini görme imkanları hiç olmayacak… Ve yine muhtemeldir ki, yazdıklarımızın hiçbiri o güzelliği yaşamak kadar tamamlayıcı da olmayacak. Lakin dil gönüle ancak bu kadar tercüman olabiliyor. Görmeden sevdiğiniz, sevdiğiniz kadar güvendiğiniz ve hayrınıza bizi vesile kıldığınız için her birinize can-ı gönülden teşekkürler ederim. En güzel olana emanetsiniz.

Ömer Batur